Ale wiem, że jej nie kupię – nie dlatego że jest tania, nie mam absolutnie nic przeciwko rzeczom tanim.

Nie kupię jej dlatego, że wiem, że za 8,99 nie ma możliwości zrobienia dobrej kiełbasy.

Tymczasem u nas cena jest podstawowy kryterium wyboru. Bardzo duże szkody w tym względzie robi ustawa o zamówieniach publicznych i przetargi publiczne. Na efekty nie trzeba czekać: budujemy tanio autostrady, hurra!!!, będą gotowe na EURO - hura!!! – tylko, że ani nie są zbudowane do tej pory, ani nie są tanie po podsumowaniu kosztów budowy.

Ta plaga dotyka również outdooru.
Zaznaczam – oczywiście nie ma nic złego w tym, że ktoś chce jak najmniej zapłacić za nośnik reklamowy. Ale ekonomia ma swoje prawa, kosztuje wszystko: pozyskanie pozwoleń na ustawienie nośnika, czynsz wynajmu gruntu, doprowadzenie energii elektrycznej, budowa konstrukcji, jej remonty i utrzymanie, plakatowanie, energia elektryczna do oświetlenia plakatu, ekipa plakatująca itp.

Na efekty nie trzeba czekać – ktoś, kto za  tanio kupi, musi liczyć się z tym, że sprzedający na czymś zaoszczędził.

Może zatrudnił tańszą ekipę plakatującą, może nie będzie płacił za energię elektryczną, nie wykona remontu – ekspozycja będzie odbywała się na zardzewiałej konstrukcji, inne reklamy przesłaniają tablicę itp.

Przykłady:

- duża kampania sieci sklepów w grudniu 2013 – żaden nośnik nie jest oświetlony,

- tablica w miejscowości pod Poznaniem – ekspozycja jednej z dużych firm odbywa się nieprzerwanie od ponad 7 lat, problem polega jednak na tym, że od około 5 lat tablica jest przesłonięta ekranami i z   perspektywy drogi jest całkowicie niewidoczna,

- wielki hit kinowy 5 miesięcy po premierze - na tablicy wiszą smętne resztki wielkiego przeboju…

Nie chodzi mi oczywiście o to, żeby napisać kto sprzedał a kto kupił, tylko o odpowiedź na pytanie, czy rzeczywiście chcieliśmy na wystawny obiad podać na stół kiełbasę za 8,99 złotych?